Payzup

Największy z wodospadów Pamtseo. Kaskady wody spływające z góry tworzą przepiękny widok i wydają dźwięki komponując naturalne muzyczne arie. Woda po spadzie płynie leniwie przez koryto rzeczne i kończy swą wędrówkę w Bezkresnym Oceanie. Obszar wokoło wodospadu jest porośnięty bujną roślinnością, od soczystej, zielonej trawy przed drzewa i kwiaty aż po liany i mech okupujące urwisko.

Nadia przyjechała tu na swoim nowo zdobytym przyjacielu, Pa'li Anisie. Zastanawiała się jednocześnie, czy znajdzie tu nowego przyjaciela lub znajomego. Zresztą, lubiła tu przychodzić, było to jedno z najpiękniejszych miejsc na Pandorze, przynajmniej według niej.

Kompletnie wynudzona przybyłam pod wodospad. Dawno w Klanie nie było nic do roboty, mimo iż zwykle tętnił on życiem. Teraz wszystko jakby... zasnęło. Nikt nic nie robił, wszędzie panował spokój, polowania szły jak należy, wody nie brakło, dzieci bawiły się dookoła... Dzieci... Właśnie. Gdzie podziewa się Nisyavi? I Jake? Oboje jakby zniknęli. Widziałam ich przelotnie parę razy, ale nigdy na dłużej. Nisyavi pędziła za jaszczurkami, bawiła się z innymi dziećmi a wieczorem zawsze leżała posłusznie w hamaku i spała. Jake natomiast nie wracał tak często. Albo wracał, ale kład się spać wtedy kiedy ja już spałam i wstawał zanim zdążyłam się obudzić.
Zamyślona, nie zauważyłam że weszłam do wody i teraz stałam w niej po kolana. Była przyjemna... Chłodna i orzeźwiająca. Podeszłam troszkę w kierunku wodospadu i na parę metrów przed nim usiadłam, oczywiście w wodzie. Przyglądałam się kaskadom spływającym z urwiska, wsłuchałam się w szum życiodajnego płynu, który spadając wydawał z siebie najróżniejsze dźwięki. Piękna jest muzyka przyrody...
Odwróciłam głowę w bok i dostrzegłam młodą kobietę na grzbiecie Mrocznego Konia, stojącego po przeciwnej stronie rzeki. Z pewnością była tu przede mną, tylko jakim sposobem nie zauważyłam jej wcześniej? Przyłapałam się na bezczelnym wręcz wpatrywaniu się w dziewczynę. Wciągnęłam powietrze głęboko, wyczuwając ten bardzo delikatny zapach, świadczący o jej przynależności do Klanu Jeźdźców z Równiny. Podniosłam się i przeszłam przez koryto na drugą jego stronę. Dotknęłam palcami czoła i przywitałam się:
- Oel ngati kameie, ma tsmuke. Jak się nazywasz?

Nadia zaskoczona odwróciła się i zobaczyła inną Na'Vi. Poczuła, że jest z innego klanu - z klanu Niebieskiego Fletu. Odpowiedziała po chwili miłym, spokojnym głosem:
-Oeru syaw fko Nadia. Fyape fko syaw ngar? (Nazywam się Nadia. Jak ty się nazywasz?)
Spojrzała na nią wyczekująco. Kobieta wyglądała na znudzoną ''monotonnym życiem''. Wszystkie klany się uspokoiły, znudziły nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Za młodu Nadii wszystko było takie tętniące życiem. A teraz... Co się stało?

Uśmiechnęłam się. Nadia... Ładne imię. Całkiem ładne.
- Oeru syaw fko Neytiri. - przedstawiłam się. - Miło cię poznać. - dodałam po kilku sekundach. Wciąż się uśmiechając zwróciłam większą uwagę na zwierzę.
- Tam tam... - mruknęłam, wyciągając rękę delikatnie w jego kierunku. Ciekawił mnie ten koń, potężny, bardziej muskularny niż inne, które dotychczas widziałam. W takim razie Nadia z pewnością sama była silna i najpewniej wykazała się sporą inteligencją przy łapaniu Pa'lir. Musiało to być trudne zadanie.. Źle byłoby mieć w niej wroga.

Nadia odwzajemniła uśmiech. Neytiri - myślała gorączkowo. To imię... coś jej świtało, ale nie wiedziała o co chodzi. Zastanowiła się jeszcze sekundę i zapytała:
- Ngenga lu tupe?- może nie brzmiało to wyjątkowo mądrze, ale Nadia zupełnie nie wiedziała jak inaczej zadać to pytanie. Zresztą, samo w sobie było głupie. Po chwili zsiadła z Anisa i delikatnie poklepała go. Zastanawiała się również, jaką rolę piastuje ta kobieta w klanie Nibieskiego Fletu. Od niedawna była Tsahik i do tej pory nie przejmowała się innymi klanami.

Anis patrzył na kobietę. Była bardzo podobna do jego towarzyszki i nie wyglądała na groźną. Gdy Nadia zsiadła z niego trącił ją łbem, po czym powoli podszedł do wody i zaczął pić. Po chwili znów był przy przyjaciółce, wyciągając niepewnie łeb w stronę Neytiri.

Zwróciłam się z powrotem w stronę kobiety i przyjrzałam jej się znacznie uważniej.
- Zależy, o co pytasz... - odparłam. - Jestem Neytiri te Tskaha Mo'at'itey, córka Mo'at i Eytukana, siostra Sylwanin i partnerka Jake'a. Jestem Tsahikur Klanu Niebieskiego Fletu. Jestem opiekunką... - i tu urwałam. Nie byłam pewna, w jakich stosunkach są Jeźdźcy i Eananie i czy w ogóle powinnam wspominać przeszłość Nisyavi.
- ...wszystkich Niebieskich. I każdego innego, kto o to poprosi. - dodałam po chwili. Miałam nadzieję, że kobieta nie wyczuła mojego wahania.
W międzyczasie Pa'li Nadii podszedł do wody by się napić. W tej chwili wrócił na swoje poprzednie miejsce i nachylał do mnie łeb. Uśmiechnęłam się szerzej, ukazując śnieżnobiałe ząbki i pogłaskałam zwierzę po głowie.

Nadia popatrzyła ciekawie na kobietę. Powiedziała potem spokojnym i miłym głosem:
- Partnerka tego Jake'a?- jej oczy rozszerzyły się z zdumienia.- Tego który dosiadł Toruk'a?- ponownie się zdziwiła pewnie dlatego kojarzyła ją. No tak to była ważna osoba w historii Pandory, tego właśnie nauczyła ją poprzednia Tsahikur. Spojrzała na Pa'li i pogłaskała go delikatnie po szyji.

Anis z zadowolony piszczotami potrząsną łbem. Poczym odszedł powoli widząc piękne kwiaty niedaleko. Bo tych wszystkich wydarzeniach był już głodny. Zastanawiał się jednoczećnie co się stanie z jego stadem. Przecierz teraz należy do Nadii i jej klanu. Lecz gdy tylko poczuł pyszny zapach soczystych kwiatów wszystkie obawy odleciały Przecierz muszą dać sobie radę.

- Tak, tego Jake'a. - uśmiechnęłam się. Tak, jego z pewnością znali wszyscy. Jedyny Śniący, który w pełni zrozumiał życie, który widział. Bohater, który uratował Eywa'eveng przed zarazą, która przybyła tu z własnej, rozpadającej się planety. Jednak gdyby nie to, że przybyli, sama nigdy nie zaznałabym smaku prawdziwej miłości. Szkoda tylko, że za tą miłość wiele istnień zapłaciło własnym życiem... A teraz nawet go nie ma.
- A ty kim jesteś? - postanowiłam kontynuować rozmowę. Zarejestrowałam, że Mroczny Koń poszedł się posilić i przestałam zwracać nań większą uwagę.

Nadia uśmiechnęła się lekko. I odpowiedziała:
-Jestem Nadia - powiedziała nadal uśmiechając się po chwili dodała- Jestem Tsahik Klanu Jeźdźców z Równiny. Jestem nią od niedawna, nie mam partnera.-uśmiechnęła się i ciągnęła dalej - A ten Pa'li nazywa się Anis.- zakończyła z szerokim uśmiechem i dodała jeszcze coś - Chyba musimy podziękować waszemu Klanowi za uratowanie tej planety. Dziękujemę w imieniu swoim i całego mojego Klany.- penie gdyby nie oni Nadia i cała Pandora już by nie żyła. Popatrzyła za Anisem i uśmiechnęła się widząc jak je.

Anis najadł się do syta po czym podbiegł truchem do Nadii i zaczą ją zaczepiać trącając ją nosem. I tupać nogami o ziemię. Ale ona nie reagowała tylko nadal rozmawiała z tą miłą Na'Vi. Był coraz bardziej nachalny aż w końcu znudziło mu się. No bo co w końcu! Jego ignorować nie można. Zaczą powoli demonstracyjnie iść odwrócony od Nadii.

-Ehh...- Nadia jękneła gdy poczuła zaczepki Pa'li. Uśmiechneła się do Neytiri i powiedziała- Chyba już się pożegnamy mamy dziś jeszcze coś do zrobienia. Do zobaczenia!- rzekła. I pobiegła za Anisem wsiadła na niego i przesłała - Do zagajnika na naszych terenach!- i odjechali galopem.

- Ależ nie ma za co. To był nasz obowiązek. - odparłam. Gdy Anis odszedł obrażony od Nadii zaśmiałam się. Po krótkiej chwili rozmyślań znowu zaczęło brakować mi Sezer. Tak bardzo ją kochałam... Byłam coraz bardziej zadowolona z tego, że większość Ludzi Nieba zginęła w Wielkiej Wojnie. Z chęcią zakończyłabym życie jeszcze kilku.
Moje myśli o mordowaniu znienawidzonych ludzi przerwał czyjś głos. Po powrocie do realiów z najdalszych kątków mojego umysłu zauważyłam, że kobiety nie ma już przede mną, za to słyszałam wyraźny jeszcze tętent kopyt. Odwróciłam się w kierunku z którego dobiegał i krzyknęłam za odjeżdżającą dziewczyną:
- Makto zong! - i znowu zostałam sama. Powróciłam do wody, weszłam w nią po kolana, usiadłam i zamyśliłam się, wpatrując w spływającą wodę. Nurt był delikatnie silniejszy niż ostatnio. Zastanawiałam się, co mogło spowodować tę zmianę.